صبح امروز جمعه 10 دیماه 1395 اومدیم دعای ندبه سیار شهرستان میبد.دکتر شفیعی،دکتر اسلامی،حجه الاسلام قربانی، حجه الاسلام ملااحمدی،حاج اکبر دهستانی و عزیرانی که اسمشون رو نمی دونم تو این برنامه ی شکوهمند با سابقه ی شاید 70 ساله همکاری می کنند. دعای ندبه خوندیم و صبحونه !
اینم کارگاه بچه های فعال ما... آرزوی همشون بیمه شدن بود، حتی با هزینه خودشون... هم نمک هم شدیم. جاتون خالی.
بازم خواستید باور نکنید، نکنید. دیشب عکس گرفتم. خیابون شهید حسینی نسب (ره). یکی از عریض ترین خیابون های شهرستان میبده، کلی تصادف شده، حدود سیزده روز پیش یک کشته دادیم(مرحوم صفایی فیروزآبادی)، و از قدیمی ترین خیابون های بعد انقلابه تو شهر ما، تو مسیر تمام یا بسیاری از سرویس های کارخونه های کاشیه، مسیر دو تا از سه تا تالار عروسی شهرستانه، اینم وضع آسفالتش.... مردم خودشون با سیمان وصله کردن.... اگر شما فهمیدید بودجه شهرداری ما کجا هزینه میشه حتما یه خبری به ما هم بدید...
عکس مال تاریخ دیشبه... 2دیماه 1395 شمسی
به شما حق میدم باور نکنید که تو محله ی شهیدیه ( شورک) میبد، یک کوچه که از قضا مسیر مراسم سنتی نخل برداری هم هست، این شکلی شده، یعنی تیر برق تو این زمینه. آلماتور و مقدمات شناژ و ... . البته شیخ ما میگه حق مردم رو باید داد، ولی همه هم نباید فدای یک نفر بشن. منتظر اقدام حضرات شهرداری و شورا و نیروی انتظامی و مردم...
تاریخ عکس: 2 دیماه 1395
امشب با شیخ خودمون رفتیم دیدن کربلائی. اولش رفتیم خونه حاجی حسین کارگر ( مشروطه )، بعدش هم رفتیم حاجی اکبر احمد نونوا، اینم عکس پذیرایی خونه حاجی اکبر، البته چایی و قسمتی از پذیرایی قبلا صرف شد... جای شما خالی..
راستش آخر شبه و به قول قدیمیا اوقات ندارم... !. با ناخشی و عذر میخام یک ماشین شن گرفتم از شهرداری. بماند ... حالا کرم کردن و اومدن خالی کردن و رفتن... فارسی اش اینکه جناب دهقانی: چشمتان بینا... لطف کنید خودتون شن ها رو پهن کنید...ماشین هم که نمیتونیم تو پارکینگ ببریم و اگر یخ زد از سرما و سیلندر هم ترکوند به... یک جای گرم...
یک سوال محترمانه ای که از شهرداری میبد دارم اینه که: آیا واقعا واقعا این کار وظیفه ی من شهرونده که عوارض و مالیات بدم و آخرش هم جای کارگر پیمانکار شهرداری بیل بردام شن تو پیاده رو پهن کنم... اونم بعد اژ 38 سال انقلاب که ابن تخم دوزرده برای ما گذاشتن... اونم پیاده رویی که تا حدود زانوی بنده بلندی داره...
البته شنیده شده چند شب پیش اینجا تصادفی شده که یک وانتی زن اومده تو خیابون و یک آقایی بنام صباغ فیروز آبادی هم چپ و چار کردن و متاسفانه دیروز پریروز به رحمت الهی رفتند( روحشون شاد و خدا صبر بده به بازماندگان)
ولی ما در خواست های چند ساله داریم برای اصلاح ورودی که اگه لازم بشه ..
مراسم تو سالن آمفئی تئاتر ناحیه یک طول کشید تا وقت اذون مغرب و عشاء. تو برگشت دو تا توریست دیدم. کنجکاو شدم و برگشتم. آغا مال اسپانیا و خانم مال فرانسه...
آقای گلشن و بخش اعصاب و روان بیمارستان و صحبت از تعامل و یه عکس یادگاری و چایی و شکر خدا از نعمت رهبری و خداحافظی...
یک نشست نسبتا مفصل داشتیم با مدیر بیمارستان امام صادق ( ع ) میبد. مفید بود. تیم مهندسین جوان می تونند از پس خیلی کارا بر بیان.
باقلای پخته یا همون باقالی تهرونیا..... ظرف بزرگ 5 تومن و ظرف کوچیک3 تومن... شبا کنار فلکه آیه الله اعرافی میبد. اهل قزوین و ساکن میبد.
مادر چشم انتظار بچه ها.... سفره صبحونه رو کنار سماور انداخته، چای ریخته، نون و پننیر و سبزی... اگر بچه هم داربد، ببرید، ننه میخواد نوه ها هم ببینه...
ثواب و ثواب ساده و مفت. دستگاه باد مجانی با هزینه ی شخصی. کار مردم هم راه میفته. آقای محمدجواد کارگر فررند حاجی حبیب مهندس زحمتش رو کشیدند.
هفته ای یک شب، دوشنبه شب ها جلسه قرآن داریم. البته این ایام عزاداری کمی تق و لق شده بود. اون هفته خونه حاجی عباسعلی غنی نسب بود و این هفته هم خونه ی پدر مهندس حسین رسولی (مرحوم حاجی قنبر ره ). بعد جلسه هم زحمت کشیدند سفره انداختند و جای شما خالی: سبزی، نون محلی،نون خشک محلی، و آبگوشت و گوشت کوفته. پخت هنرمندانه ی نون خونه یا همون نون تنوری هم کار هنرمندانه ی مادر گرامی آقای رسولیه.
این جلسه اگر خوب یادم بیاد سابقه ای حدود 25 سال شاید داشته باشه. این عکس ها هم مال دیشبه یعنی 8 آبان 1395 که از قضا رحلت پیامبر اعظم ( ص) و شهادت امام مظلوم، امام مجتبی ( ع) بود.
امشب یعنی یکشنبه 7 آبان 1395 هجری شمسی، رفتیم خونه ی همدومات. اینم برداشت ما از درخت نارنج تو حیاط.
سری به بیمارستان امام جعفر صادق ع میبد. آقای صفر علی دهقانی، مدیر جوان و خوش برخورد و قوی در مدیریت و اهل مشورت با کادر و چند تا چیز خوب دیگه. برای بنیاد طلوع کوثر رفتیم و البته یک وقت ملاقاتی برای یک جمع دیگه، اگه خدا بخواد. توکل به خدا
استادکیمیایی عزیز. بامعرفی دوستان رفتیم تو جلسه. البته هزینه داره کلاس های ایشون. ولی به نظر خیلی از شاگرداشون می ارزه. خودم برام جالب بوده کلاساشون، شما هم میتونید امتحان کنید. تو تلگرام هم می تونید دنبالشون کنید و حتی تو اینستاگرام.
از میبد و اردکان و حتی سیستان و بلوچستان. جلیل رادمهر هم با خانم طباطبایی، هماهنگ کننده ی دوره ها هستند. این دوره در تالار مجلل محبوب تو را یزد میبد بعد از دروازه قرآن برگزار شد.
رفتیم یزد و ملاقاتی داشتیم با خانم دکتر سیده مقیمی. بعدش که با سوابق و اطلاعات مربوط به این خانم آشنا شدم، خیلی برام قضیه جالب شد. یک زن گیلانی دارای مدرک مهندسی راه و ساختمان و مدیر عامل شرکت بین المللی و کشتیرانی سدید بار و .... . ظاهرا ایشون ملیاردر بودن خودش رو انکار کرده و گفته مولتی ملیاردرم، با همه اینا خانم دکتر اصرار داره غذای خونه خودش بپزه...
بقیه اش رو خودتون سرچ کنید. تو عکس خانم ها زیاد بودن با چهره های متفاوت که ترجیح دادم برش بدم. عضو کارگزاران سازندگی بوده و احتمالا هست و آخر کار هم به ایشون گفتم که: خیلی برام جالبه که یک خانم ایرانی با این سابقه و تحصیلات و این سفر های خارجی و بانوی اول کارآفرینی و مهندس و مدیر عامل یک شرکت بزرگ و خیلی چیزای دیگه، باز هم یک بانوی ایرانی مانده اید و هیچ کجا اصالت و پوشش و ظاهر و اصالت ایرانی خودتون رو از دست ندادید و تشکر کردم.
شاید باور کردنش مشکل باشه که این شربت شیرین خوشرنگ، آب لپو و چغندر پخته ای باشه که از شوره زار های حاشیه ی دشت کویر و در گوشه ای شهرستان میبد و جای دور افتاده، و در زمین کویر و با آب چاه زهکش در محله ای بنام شورک - که بعد ها اسمش بخاطر تعداد زیاد شهیدش، شهیدیه نامیده شد - باشه. عکس هم طبیعیه،خودم با موبایل گرفتم.
و صد البته دست مسئولین شهرستان میبد و استان یزد درد نکنه که خوب جواب سخت کوشی و تلاش این مردم را در کویر زدایی و جلوگیری از پیشروی ریگ های روان و استفاده از آب زهکش دادند - که اگر رعیت و کشاورز باشید می دونید چه سهم ارزشمند و مهمی در تعدیل سطح آب های شور زیر زمینی و جلوگیری از خرابی باغ ها و زمین های کشاورزی و بهبود وضع کشت و زرع و در نتیجه بهتر شدن وضع معیشت کشاورزان و روستائیان داره -.
البته باید یه خسته نباشید هم به اعضای محترم دور قبل شورای اسلامی شهر هم بدیم... . اعضای شورا : اونجاتون درد نکنه، خوب... . خسته نباشید!
عزیزان زحمت کشیدند و بین دو کمربندی را داخل حوزه اختیارات راه و شهرسازی کردند.... بعضی از تخم ها حداقل 2 زرده است، حالا کشاورز نمونه ای که حدود سی سال زحمت کشیده و کویر لم یزرع شوره زار را تبدیل به یک مزرعه ی کوچک آباد کرده، باید مثل یک مجرم بره تو دادگاه میبد و پاسخگو باشه، و اگر این بیچاره ی روستایی و کشاورز ساده، نتونه در مقابل وکلای قوی و زبر دست اداره راه و شهر سازی پاسخگو باشه، حکم به خلع ید،تخریب مزرعه، قلع و قمع اشجار و زراعت داده میشه و زیبا تر اینکه پول و هزینه ی این قلع و قمع و تخریب زحمت سال های این کشاورز بیچاره را از جیب مبارک خودش بر می دارند!!!!
واقعا خسته نباشید نداره... همین مشکل را کارخونه داری تو شهرک صنعتی داره که کارخونه اش رو ساخته و حالا گیر مسکن و شهرسازی افتاده، و همین مشکل رو جوونای روستای محمدآباد دارن که میگن کنار روستای خودمون میخواهیم برای چندتا جوون خونه بسازیم، گیر این عزیزان افتادیم، همین مشکل رو بعضی از خانوارهایی دارن که تو شهرک امام علی (ع )، - اگه درست گفته باشم- همون شهرک کنار بارجین و ورزشگاهش دارن که اگر تا سال 1394 سند تک برگ گرفتند که هیچ، و الا حالا چشمشون.... و دندشون.... برن با راه و شهرسازی دست و پنجه نرم کنند... یکی از مسئولین دفتر آیه الله اعرافی ( حاج حبیب برزگر)، با نشون دادن بخشی از این نامه ها و تومارها، با گله مندی و ناراحتی گفتند که روی هم رفته، هر روز اقلا ما یک مورد مراجعه در این زمینه داریم،
حالا اوقاتتون تلخ نشه... بفرمائید آب چغندر، خیلی شیرینه....
امروز صبح با اینکه هوا خیلی سرد بود رفتم منزل سید حسن علایی. چند سالیه این برنامه هست که قبل از آفتاب و بعد از اذان صبح روضه و یک حدیث کساء و بعدش صبحونه. چایی هم که وجه مشترک تقریبا همه ی مراسم های یزدی ها است
حالا هم اومدم مسجد امام عج شهیدیه یا همون شورک قدیم، روضه سوم حاج حبیب روستایی زاده، پدر شهید محمدحسن روستایی زاده، روحشون شاد و شاد تر ...
بعد از یه کار مفصل و رسیدگی به باغچه و همکاری با آغای مدیر و مسئولین، یه صبحونه ی آدم وار در جمع دوستان می چسبد ... اینم نمونش..
چهلمین روز از شهادت انام حسین علیه السلام شاید یکی از غم انگیز ترین روزهای تاریخ شیعیان باشد... مرحوم پدرم می گفت در همه جا از قدیم معروف بوده و مردم می گفتن اربعین شورک...اربعین شورک ... انصافا هم زحمت می کشن بر و بچه های هیآت... احمد طالبی،ابوالقاسم سلمانی،حسن علایی، بچه های گروه تعزیه، اونایی که اسب آوردن،مداحا، ساربونا و ... همه ی دیگرانی که من نمی دونم...
ولی راستش یه چیزی که خیلی میخوام حل بشه و پیاده شه، اینه که حسینیه ما هم به شکل حسینیه ی توت ساخته بشه.... اینهمه زحمت کشیده میشه ولی فقط کافیه یه صف جلوی جمعیت بایستند... هیچی دیگه... حسینیه پله مانند توت هم برای مجری ها هم تماشاچی و هم برای همه خوبه خیلی ...
افتخار زیارت امام حسین ع و پیاده روی اربعین امسال هم نصیب همدوماد بزرگی ما یعنی حاج رجبعلی علیزاده شد و رفتن و برگشتن. ما هم علی القالده رفتیم دیدنی و از قضا استاد گرانمایه و ادیب شاعر ممدوح رهبر انقلاب اسللامی، یعنی استاد حاج شیخ زکریا اخلاقی هم تشریف آوردند.
از جمله صحبت هاب انجام شده، حرف و حدیث هایی درباره ی بنیاد طلوع کوثر بود که از بین رسالت های این مجموعه، اشتغال خانم ها خیلی براشون جالب بود و تشویق کردن . برداشتم از حرفای ایشون این بود که معتقدند بجز شغل های لازم مثل معلمی و پزشکی لازم نیست که زن خبلی تو محیط های نا امن جامعه ولو باشه و خونه براش و برای جامعه اش بهتره و کار ما روهم خیلی پسندید و تشویق کرد.
گاهی سری به دوستان می زنم. وعده ی ما ساعت 4 بود که افتاد 4 و نیم. مهندس کارگر هم ما خودمونی بهش میگیم پسر خاله ی عزیز، امروز تو جمع ما بودند و از قضا یک مهمون سفارشی هم داشتیم. به ما افتخار دادن و اومدن تو جمع ما. یک فنجون چایی و یک تیکه شیرینی خامه ای و کلی حرف های خوب پذیرایی طرفین از همدیگه بود ...
البته با توجه به تخصص مهمون ما، توصیحات خوبی هم توسط جمع بویژه مهندس میثمی برای مهمون مهندس ما بیان شد و وقت نماز مغرب شد و یک خداحافظی بلند ....
قصابی هم یک شغل خوب میتونه باشه. آغا سعید یکی از اونا هست. تو خیابون آیه الله اعرافی( ره ).
کباب پزی شغل شریفی است. کباب سعید آقای ما خیلی خوب بود. خودش قصابی داره، طبقه ی بالا، شتر و گاو و.... طبقه ی پائینش هم کبابی !.
یک جمع مهنس جوان پر انرژی علاقمند، دنبال فرصت های خوبند برای خدمت به مردم و محیط زیست و شهر و.... و صد البته پیشرفت خوشون. رابرنی ها هم بعضا با منه... انشالله موفق باشند. مهمان این هفته ی ما و آقایان میثمی، عبادزاده و هاتفی هم آقای مهندس ماندگاری بودن که انصافا در مقام مشورت سنگ تمام گذاشتند...
امشب میزبان جمعی فرهنگی و قرآنی بودیم. افتخار شد و نوبت ما شد که همکاران عزیز و گرامی اومدند خونه ما. چندین ساله عضو این جلسه ی قرآنی هستم. سه شنبه ها، حدود یک ساعت بعد نماز عشاء..... تقریبا بدون وقفه... اگه اشتباه نکنم از سال 1376.
امشب آقایان گل محمدی، پاکنژاد، آیت، علیزاده،سعیدی نژاد، زارعشاهی، علوی، عطایی، مبینی افتخار به ما دادند. پذبرایی با فرزندم مصطفی بود. مهمان ویژه آقای زارعشاهی و خانواده محترم.
