او یار مهربان است.....

     امروز جمعه 11 شهریور 1395 و آخر ماه ذی القعده، مصادف با شهادت مظلومانه امام هشتم است. بعد از یک جلسه خودمونی تو موزه ی شهدا، بچه ها گفتند بریم مراسم خدا بیامرز، مادر بزرگ حاج اکبر.

        سر پیچ خیابون 7تیر، آقای حسابی رو دیدم عصا زنون داره میاد درب مغازه، فرصت را غنیمت شمردم و نشستم کنارش و از خاطرات خودش برام گفت. آغازاده ی ایشون رسید و از ما عکس یادگاری گرفت. 

     57 سال پیش، مرحوم محقق که همیشه میومد پیش ما، برای من استخاره گرفت، نیت کرده بودم برم تو کار کتاب و لوازم التحریر و... جواب استخاره این اومد که خوبه ولی پول توش نیست...  می بینی که همینطور هم شده. 

     آغای حسابی همچنین برام تعریف کرد که همون سال ها رفتم تهران برای این کار، بعد از توضیحاتی در باره ی اینکه اون زمان اون آدم تهرونی نمی دونست میبد کجاست، ازم پرسید اسمت چیه؟  گفتم : علیرضا حسابی ( یا محمدرضا، یه حرفی هم زدم گفت حرفت هم حسابی، تردید از منه)، گفت پس اس کتابفروشی هم بذار کتابفروشی حسابی ... 

    آعای حسابی همچنین برام تعریف کرد که حدود 50 و چند سال پیش چطور با ترس و لرز رساله ی مرحوم امام خمینی ره. رو تهیه میکرده. البته اون روز میگفتن رساله آغای خمینی.

     

    

     بعدش رفتم پل عیشی و به منبر حاج آغای زارعشاهی رسیدم، در باره احترام به پدر و مادر صخبت کردند و بعدش هم همه دعوت شدیم به ناهار. ناهار هم برنج بود و نوشابه و خورشت قیمه با مقدار زیادی آلو....   اینم عکسش....