مهمان انجمن نابینایان شهرستان بودیم.

مهمان عزیزان روشندل بودیم. خیلی ساده بی پیرایه. از همان اول معلوم بود حرف های زیادی برای زدن دارند. 

  در آغاز کاز کار حاصرین یکی یکی خود را معرفی کردن. در مرحله بعد، عزیزان هریک، مشکلاتِ خود را مختصر گفتند و دستِ آخر هم قرار شد در حدِ توان، مشکلات این بزرگواران رسیدگی شود. 

اولا قرار شد که یکی از هنرمندانِ روشندل که هنر زیلوبافی را آموخته بود، پیش فاکتور هزینه های یک دستگاه زیلو را تا مرحله شروع به کار، از شرکت زیلوبافانِ میبد بگیرد و تحویل داده، وام دریافت کند.

  خرید یک دستگاهِ بافندگی به مبلغِ چهار میلیون تومان از دیگر خواسته های حاضرین بود که نیازمند یک وام قرض الحسنه است و همین زمینه اشتغال تعدادی از روشندلان است.

   خرید یک دستگاه چاپ کتاب با حروف بریل به مبلغِ شصت میلیون تومان ههم از دیگر خواسته های عزیزان حاضر بود.

    در پایان، با توجه به دردِ دل های متعدد نابینایانِ عزیز، مقرر شد _ به خواستِ خدا _ یک نشست دیگر و احتمالا با حضور اصحاب رسانه برگزار شود. 

مهمانِ  عزیزان روشندل بودیم.

کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش...... ؟!

 

      از هنرستان تلاشگران اومدم بیرون، رفتم اونور خیابون، به اولین مغازه سرامیکی گفتم کارگاه شما فعاله؟گفت نه... ببین اون یکی .... رفتم از آقای علمچی پرسیدم که کارگاه فعاله؟ گفت بله! اجازه گرفتم اومدم تو کارگاه.  گل بود و چرخ گردون و استاد و کاسه آب و دست هنرمند....

       داشت دوره ( بر وزن کوره ) درست می کرد. بعدش میذارن خشک بشه، تراش و صافکاری، طرح و نقاشی،لعاب و بعدش هم تو کوره... 

  البته بگم دوره،همون ظرف سفالی لعاب داریه که توش شیر میریزن و طی یک چرخه ی خاص، تبدیلش میکنن به ماست... البته به صورت سنتی...

 بفرمائید......

   البته عکس آخری چپکیه، نتونستم اینجا بگردونمش... شما بیزحمت گوشی بچرخونید..